„Przeciętny, szary osobnik żyje w przeciętnym, szarym świecie. Jest samotny, ma monotonną pracę, w jego życie wdarła się rutyna i marazm. Marzy o tym, by móc powrócić do sielskich lat dzieciństwa. By poczuć się ponownie szczęśliwym, tworzy specjalne okulary, przez które świat wydaje się kolorowy i beztroski…”
Przypadkowo trafiłem na tą nienajmłodszą już krótkometrażówkę i powiem szczerze, że mnie rozwaliła. Nie chcę wchodzić tutaj w szczegóły, by nic nie zaspoilerować (a to w końcu tylko 6 minut filmu), ale dawno już nie trafił mi się tak piękny, poruszający, mądry w swym przekazie i oczarowujący świetnie dopasowaną muzyką film. Niby tylko 6 minut, a zawiera więcej emocji i przekazuje więcej treści niż niejeden dwugodzinny seans. Stawia pytania i porusza uniwersalne problemy, które są bliskie każdemu człowiekowi, a forma w jakiej to robi, potrafi wywoływać dreszcze u każdego, kto posiada w sobie choć odrobinę wrażliwości. Ze swojej strony polecam obejrzeć, ale przede wszystkim to „poczuć”. Moja ocena: 8/10.
Dla leniwych link do tego short’a: https://www.youtube.com/watch?v=cCeeTfsm8bk
Wartoobejrzeć